به وبلاگ تنها انجمن شعر هفتگی ورامین خوش آمدید!
جلسات هفتگی انجمن شعر دوستانه ی ما هر سه شنبه
تهران/ورامین، میدان رازی( چوب بری)، فرهنگسرای رازی ساعت 17
با احترام دبیر انجمن:
مجید مه آبادی
majidmehabadi@gmail.com
www.poshtemiz.tk
گزارشی از جلسه ی انجمن شعر دوستانه 29/1/1391
سلام به همه ي دوستان انجمن شعر دوستانه
با تشكر از همراهي نگاهتان
شاعران حاضر درجلسه ي 29/1/1391:
مينا انصاري، فرزانه غيور وطن، سركار خانم جوانمهري
زهرا حسيني، مريم اردستاني، سهيلا ايمانبخش
ثنا ايمانبخش، صبا كمالي سرشت، فرخنده نجفي
پوراندخت قرباني، زهرا اميري، محدثه اميري
مهشيد اصغري، سهيلا شالچي زاده، سميرا رمضي
سركار خانم عليدوستي، مهتا مصلحي، صديقه مرادزاده
سيد ايمان موسوي، فاضل اكبري، يونس شيركوند
فرهاد شريفي خواه، مجيد ابي ابراهيمي، كاوه شصتي
فرشاد فروزان، محمد رضا دارايي، ميلاد سليماني
محمد حسن صادقي، مهدي يوسفي، مسعود گرجي
عليرضا گلستاني، ياسين لرني، سيامك ميكائيلي،مجید مه آبادی
نمونه شعرهاي هفته:
1
خنكاي صبح
صداي پاي غريبه اي از دور
كفتران چاهي رااز سرچنارها مي پراند
طفلي كبوتران اينجا
هيچ شوقي ندارند براي پرواز
خوكرده اند به تنهايي كنار دودكش ها و
اين همه صداي گوشخراش
2
پاي غروب
تماشاي مزرعه ي آفتابگردان
از فراز تپه ي باستاني
اين پايتخت شلوغ
با اين همه دود
غباري بر اين تصوير نمي نشاند
كاوه شصتي
اي در رگ من هميشه جاري اي عشق
درحنجره ام لحن بهاري اي عشق
هرچند تمام كاروبارم هستي
توكاربه كار من نداري اي عشق
***
رودم من وبا عبور نسبت دارم
چون كوهم وبا غرور نسبت دارم
من مادر طفل هاي بي حوصله ام
با هرچه زن صبور نسبت دارم
سميرا رمضي
سوگند به يگانگي ات
وحضور هميشه سرسبزت
بزرگم نخوان كه هنوز بوي خامي مي دهم
بگذار غمهايم درسينه ي پر رمز ورازت بخوابند
وبرق نگاهت مرا به كودكي ام سوق دهند
در صحراي لاله هاي واژگون محبت تو
به تفرجي ناوصف
بدوم/ بخندم
گريه كنم
فرخنده نجفي
كاهلانه از راه مي رسد
وما مسافران
جامانده در ايستگاه هاي متروك
براي واگن هاي خالي
دست تكان مي دهيم!
مجيد ابي ابراهيمي
اينجا همه بيگانه با فصل بهارند
ديگر به ذوق غنچه ها كاري ندارند
از طرح وتكثير محبت مي گريزند
با خشم وكينه لحظه هارا مي شمارند
فوج عظيم عنكبوتان تنفر
در كنج سقف عاطفه مشغول تارند
گلهاي سرخ كاغذي تنها براي
سنگ مزار مردگان انگيزه دارند
از شاخه ي سبز درختان مي گريزم
وقتي كه ميبينم رفيق چوب دارند
مي ترسم از نامردم شهر مهيبم
بسكه به پشت صورتك ها گرگ هارند
بانفرت از عشق من وتو مي نويسند
از بس خصومت با گل وآيينه دارند
زهرا حسيني
تو راست می گفتی پدر
ما باید
به املاک اجدادی مان برمی گشتیم
تهران شهر بزرگی ست
وفضای سبز و موسیقی غم انگیزش
مرا به گریه نمی اندازد
من به لهجه ی مادری ام
بغض کرده ام
صديقه مرادزاده